Po raz 7 zor­ga­ni­zowal­iśmy (z inic­jatywy Ste­fana Kukowskiego) uroczys­tości upamięt­ni­a­jące tych co zginęli w lasach katyńs­kich i tych którzy zginęli w locie do Smoleńska. Mod­l­itwę za tych, którzy zginęli za wol­ność, za umiłowanie Ojczyzny zamor­dowani przez siepaczy z NKWD i w katas­trofie lot­niczej poprowadził ks. pro­boszcz kan. Jacek Spy­chal­ski. Popros­zony o głos inic­ja­tor uroczys­tości pod­kreślił konieczność kul­ty­wowa­nia pamięci przez młode pokole­nie Polaków, szczegól­nie gdy pro­gramowo nakazano nie nauczać o Katyniu, Ince, Żołnierzach Niezłom­nych. Pięknie śpiewała uczen­nica II LO o tych co zginęli za Ojczyznę i Boga. Mocno wybrzmi­ała deklaracja uczniów o swym patri­o­tyźmie Były też del­e­gacje i poczty sztan­darowe szkół śred­nich miasta i powiatu. Wiele del­e­gacji samorządów, orga­ni­za­cji, przed­staw­iciele grup społecznych odd­a­jąc hołd pomor­dowanym złożyło znicze pamięci i wiązanki biało-​czerwone. Podz­iękowa­nia przed­staw­iciela Rodziny Katyńskiej p. Jerzego Wierzbowskiego:„Dęby Pamięci niech rosną i szu­mią mod­l­itwy „Wieczny odpoczynek…”Nie wiem czy będę jeszcze miał okazję podz­iękować za mon­u­ment pamięci, za ten Tczewski Pan­teon Katyński. Zabi­jano strza­łem w tył głowy. Dbano, aby nie zostaw­iać świad­ków, ich też mor­dowano. Ciała zabitych Polaków wrzu­cano warst­wami do zbiorowych grobów. W obec­nej sytu­acji poli­ty­cznej wydano nakaz zabi­ja­nia pamięci o tych którzy ginęli za Boga i Ojczyznę. Usunąć mamy ze szkół, czy także z przestrzeni pub­licznej ? Dlat­ego proszę, dlat­ego wołam !: pamię­ta­j­cie o tych co za Ojczyznę wolną życie odd­ali, nie zgodzili się na kolab­o­rację z obcym nar­o­dem, nie zrezyg­nowali z pol­skości. Dziękuję za to panu Ste­fanowi Kukowskiemu za roz­mach, za wizję, która się speł­nia. Także Starostwu Powia­towemu za wspar­cie tego dzieła. Dziękuję dyrekcji i uczniom tego Liceum za dbanie i za uroczys­tości, za pamięć. Wy, młodzież pol­ska nieś­cie te prawdy. Jak słusznie powiedział nasz święty Papież Polak „Człowiek nie może poz­wolić, żeby prawda została wydarta pod pozorem niczym nie ogranic­zonej wol­ności, nie może zagu­bić w sobie krzyku sum­ienia, jako głosu prawdy, która go prz­erasta, ale równocześnie czyni go człowiekiem i stanowi o jego człowieczeństwie”.

Bóg wam zapłać. Del­e­gacja policji, starosta tczewski Mirosław Augustyn i Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Ste­fan Kukowski złożyli też kwiaty pod tablicą poświę­coną wielu poległym polic­jan­tom, która mieści się na skw­erze Ofiar Katy­nia, To też inic­jatywa i pro­jekty S.Kukowskiego. Hołd ich pamięci !

20 kwiet­nia 2024 r. w Bazylice Świętego Michała Archan­ioła — Sank­tu­ar­ium Męczeństwa Świętego Stanisława na Skałce odbyła się Inwest­y­tura do Prze­o­ratu Krakowskiego nowych pos­tu­lan­tów. Goś­ciem hon­orowym był Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Ste­fan Kukowski G.C.C.St.S, który w asyś­cie Wielkiego Sekre­tarza Kon­fed­er­acji Krzysztofa Zbro­jkiewicza G.C.C.St.S. przyj­mował pos­tu­lan­tów do Prze­o­ratu Krakowskiego. Mszę Świętą w intencji ś.p.kaw. Michała Daszczyszaka oraz Dam i Kawalerów Orderu Św. Stanisława (w tym zdrowie gen. Stanisława Rospondtka) cele­brował Przeor klasz­toru Paulinów na Skałce, rek­tor Wyższego Sem­i­nar­ium Duchownego Zakonu Paulinów O.dr Mar­iusz Tabul­ski OSPPE. Marsza­łkiem cer­e­monii był Piotr Stec G.C.C.St.S. — Przeor Pomorski, Wielki Radca w Kon­fed­er­acji. Rozpoczął inwest­y­turę — odczy­tał dekret i wolę Wielkiego Mis­trza o zgod­ności przy­go­towanej uroczys­tości ze Statutem Orderu. Postępu­jąc w zgodzie z dawnym oby­cza­jem Ojciec Przeor mod­lił się i udzielił Bożego bło­gosław­ieństw nad insyg­ni­ami orderowymi i mieczem cer­e­mo­ni­al­nymi. Potem Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji przeprowadził cer­e­monię ślubowa­nia pos­tu­lan­tów w szeregi Prze­o­ratu Krakowskiego Orderu Świętego Stanisława przyjęto pos­tu­lan­tów, Uhonorowano też Orga­ni­za­cje Sto­warzysze­nie „Gra Fal” im. Mar­iusza Zaruiskiego w Krakowie i Małopol­skie Cen­trum. Edukacji w Krakowie. Funkcję Miecznika powier­zono Jarosła­wowi Bar­toszewskiemu G.C.C.St.S.- Kan­cler­zowi Prze­o­ratu Pomorskiego i sekre­tar­zowi w Radzie Kon­sty­tucyjnej Kon­fed­er­acji. Płaszcze orderowe zakładał Paweł Dunikowski G.C.C.St.S. W imie­niu inwest­owanych, pro­mowanych, odz­nac­zonych i nagrod­zonych, podz­iękowa­nia za wyróżnienia złożył kawaler Mar­iusz Jabłoński. Wielki Mis­trz wręczył Kaw. Pawłowi Dunikowskiemu Krzyż Szlachecki (Nobil­iti Cross), gdyż posi­ada on udoku­men­towane szlachectwo w kilkusetlet­nim rodzie herbu Abdank. Po czym w jego asyś­cie wręczył Ojcu Mar­ius­zowi Tabul­skiemu Medal „Pro Eccle­sia” przyz­nany przez Kapitułę Medalu. Na zakończe­nie uroczys­tości przeor Paulinów Ojciec Mar­iusz Tabul­ski przy ołtarzu Św. Stanisława odmówił litanię do tego świętego i udzielił wszys­tkim błogosławieństwo.„Niech Wasze oblicze odnowione duchem Bożym jaśnieje miłoś­cią, a przez Wasze dzi­ała­nia niechaj rozsławia się Naród Pol­ski, by podobał się Bogu, który zbawia nasze dusze”. „Niech Wam, Damom i Kawalerom Orderu Świętego Stanisława Biskupa Męczen­nika oraz waszym rodzi­nom, bło­gosławi, prowadzi oraz strzeże, przez wstaw­i­en­nictwo świętego Stanisława, Bóg Wszech­mogący, Ojciec i Syn i Duch Święty”. „Amen”.

Następ­nie w rados­nej już atmos­ferze Damy i Kawalerowie pozowali do wspól­nych fotografii we wnętrzu świą­tyni. Wszyscy zebrani udali się wraz z Ojcem Prze­o­rem do krypty w podziemi­ach bazy­liki — Pan­teonu Zasłużonych, Sepul­crum Patriae, zwanej także Cmen­tarzem Wiel­kich Polaków. Po czym udali się wszyscy do refek­tarza Ojców Paulinów na wspólny obiad. Był czas na krótkie przed­staw­ie­nie przez kawalerów swoich dokonań i planów. Podz­iękowano O. Mar­ius­zowi Tabul­skiemu za serdeczność i gościnę i Wielkiemu Mis­tr­zowi Kon­fed­er­acji Ste­fanowi Kukowskiemu, który wraz ze swymi kawalerami sprawnie i uroczyś­cie przeprowadził inwest­y­turę. Krótko zarysowano plan przyszłych wspól­nych dzi­ałań w Orderze związanych z jubileuszami.

W Muzeum Diecez­jal­nym w Pelplinie odbył się kon­cert i wys­tawa jubileuszowa De salute ani­marum — 200 lat stol­icy biskupiej w

Diecezja chełmińska pow­stała 28 lipca 1243 r. na mocy dekretu Wil­helma z Mod­eny. Z niewielkimi zmi­anami w wów­czas wyty­c­zonych grani­cach pozostawała aż do 1821 r. Pier­wszym bisku­pem diecezji został Hei­den­ryk, który na stolicę biskupią wybrał Chełmżę. W 1824 r. na mocy bulli papieża Piusa VII De salute ani­marum stolicę prze­nie­siono do Pelplina, pozostaw­ia­jąc jej nazwę bez zmian.

Na wys­tawie zostały zaprezen­towane eksponaty związanych z his­torią diecezji, m. in. kielich z fun­dacji bp. Pio­tra Tylick­iego dla kat­edry w Chełmży z roku 1603, kielich eucharysty­czny, będący darem papieża Jana Pawła II dla biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi oraz zabytkowe ornaty. To także wyjątkowa okazja, by zapoz­nać się z na co dzień niedostęp­nymi dla zwiedza­ją­cych, eksponowanych w Rezy­dencji Biskupiej, portre­tami biskupów chełmińs­kich rezy­du­ją­cych w Pelplinie od 1824 r. oraz biskupów pelplińs­kich. Na wys­tawie zna­jdą Państwo także eksponaty związane z patron­ami diecezji chełmińskiej i pelplińskiej (m. in. obraz Świętej Roza­lii i patronek prus­kich z lat 30. XVII wieku z Rezy­dencji Biskupiej) oraz zdję­cia i pocztówki archi­walne z XX wieku, ukazu­jące przed­wo­jenny Pelplin.

Wernisaż uświetni kon­cert zespołu ARTE CON BRIO, który będzie wyjątkową podróżą po utworach muzy­cznych na przełomie 200 lat. Wśród spec­jal­nie zapros­zonych gości byli ci kawalerowie którzy od lat wielu współpracują z Muzeum Diecez­jal­nym i są jego dar­czyń­cami: Leszek Meler, Bog­dan Wiśniewski i Ste­fan Kukowski — współau­tor wielu wys­taw i komis­arz, pro­jek­tant dziesiątek fold­erów, zaproszeń, itp. Był też Jarosław Kukowski portre­tował biskupa Jana Bernarda Szlagę, ale też eksponował swoje dzieła w wys­tawach indy­wid­u­al­nych (w cza­sie wiz­yty papieża Jana Pawła II) i później.

Piel­grzymki piesze, rowerowe, autokarowe przy­były do Świętego Gaju, by ucz­cić św. Woj­ciecha w sank­tu­ar­ium jego męczeńskiej śmierci. Mszy św. kon­cele­browanej przy ołtarzu polowym prze­wod­niczył bp Jacek Jezier­ski. W uroczys­toś­ci­ach uczest­niczyli: władze świeckie, przed­staw­iciele służb mundurowych, harcerze, del­e­gaci Kon­fed­er­acji Orderu Świętego Stanisława Biskupa i Męczen­nika. Jak co roku dostąpili zaszczytu niesienia relik­wii Św. Stanisława gdyż właśnie kawalerowie Orderu wal­nie przy­czynili się do renowacji Świętego Gaju i piel­grzy­mowa­nia po cza­sie pan­demii. w uroczys­toś­ci­ach uczest­niczyli: Piotr Stec — Przeor Pomorski, Bog­dan Wiśniewski — Koman­dor Pelpliński, Antoni Fila i Ryszard Szwoch. w wygłos­zonym kaza­niu bp Jezier­ski przy­pom­niał zgro­mad­zonym osobę patrona diecezji elbląskiej. — Życie św. Woj­ciecha było z wielu powodów nieu­dane. Jak zauważył, sym­bol­icznie opowiada o tym czy­tana pod­czas liturgii ewan­geliczna przy­powieść o ziarnie pszenicy, które musi obum­rzeć w ziemi, aby wydać plon. — Odnosimy ten obraz i to porów­nanie przede wszys­tkim do Jezusa ukrzyżowanego, który zmartwych­w­stał, ale sto­su­jemy je także do nas samych. Rozwój i postęp nie dokonuje się bowiem wyłącznie poprzez naty­ch­mi­as­towy sukces. Dobro wyrasta raczej z trudu, z poświęce­nia, a nawet z cier­pi­enia – pod­kreślił bp Jezier­ski. Po uroczys­toś­ci­ach kawalerowie na wniosek ks. Pio­tra Łat­acza, kapelana Sank­tu­ar­ium wręczyli dwóm zasłużonym mieszkań­com Medale Świętego Woj­ciecha które zapro­jek­towane przez Ste­fana Kukowskiego zostały fun­dowane przez Prze­o­rat Pomorski.

„Służyć i dać życie – piel­grzymi nadziei” – to hasło przyświecało tegorocznym uroczys­toś­ciom odpus­towym ku czci świętego Woj­ciecha – jed­nego z głównych patronów Pol­ski. Mszę św. poprzedz­iła trady­cyjna pro­cesja z relik­wiami męczen­nika, która w niedzielę rano wyruszyła z koś­cioła św. Michała Archan­ioła przeszła głównymi uli­cami miasta. Za sre­brną trumną św. Woj­ciecha szli licznie zebrani duchowni, osoby życia kon­sekrowanego, mieszkańcy Gniezna i piel­grzymi. Służyć i dać życie – piel­grzymi nadziei — pod­kreślił pry­mas Pol­ski, abp Woj­ciech Polak, i dodał: wiemy, że taka postawa była postawą świętego Woj­ciecha, on oddał swoje życie za Chrys­tusa. Ten świę­towo­j­ciechowy zasiew krwi wciąż nas do tego mobi­lizuje i wzywa, żebyśmy my też uczyli się takiej postawy – miłości, zaan­gażowa­nia w życiu, odd­a­nia, gor­li­wości, pasji, pomocy drugim. Żyjemy w świecie, który często naz­nac­zony jest indy­wid­u­al­izmem, moc­nym zap­a­trze­niem w siebie, taka postawa służby miłości, jaką pokazy­wał nam święty Woj­ciech pozwala nas otwierać na drugich, widzieć, że są inni wokół nas. I takiej postawy dziś bardzo potrzeba”. Sumie odpus­towej prze­wod­niczył abp Józef Górzyński. Met­ro­polita warmiński w homilii pod­kreślał, że Polacy na sztan­darach wyp­isy­wali to, za co warto umierać – Bóg, honor, Ojczyzna. „Jeśli w tej tri­adzie zabraknie Boga, dwie pozostałe wartości tracą wymiar nad­przy­rod­zony. Stają się ziem­skimi wartoś­ci­ami, którym treść nada­jemy już sami, w zależności od doraźnych potrzeb. Wśród dam i kawalerów Orderu Św. Stanisława był Walde­mar Wilk — Wielki Mis­trz, który przed uroczys­toś­ci­ami otrzy­mał Medal Świętego Woj­ciecha z rąk członka Kapituły Medalu Ste­fana Kukowskiego. Po mszy na zaprosze­nie Pry­masa Pol­ski Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji wraz z małżonką wziął udział w obiedzie, gdzie była możli­wość krótkiej roz­mowy z abp. Woj­ciechem Polakiem, któremu Ste­fan Kukowski w imie­niu Kapituły wręczył Medal „Bł. Hilarego Pawła Januszewskiego”. Dołączył też udoku­men­towane zapisy o wielo­let­nich dzi­ała­ni­ach dam i kawalerów Kon­fed­er­acji w celu upamięt­nienia miejsce urodzenia Bło­gosław­ionego Januszewskiego oraz o orderowej opiece nad Świę­tym Gajem. W cza­sie obiadu była również możli­wość roz­mowy z abp. Wacławem Depo.