lip­iec

3 lipca 2024 r.

3 lipca 2024 roku w pelplińskiej kat­e­drze odbył się kon­cert pt. Bonus est nos hic esse” (z łac. „Dobrze nam tu być” – słowa opata Wern­era, które wypowiedział po przy­by­ciu Cys­ter­sów do Pelplina) z okazji 750-​lecia nada­nia Pelplina Cystersom.

Pod­czas kon­certu wyko­nane zostały: Pieśń o św. Bernardzie Aria de S.N.N. Bernardo, utwór skom­ponowany w XVIII w. przez Józefa Fritsche zakon­nika klasz­toru Cys­ter­sów w Pelplinie, dawny hymn Pelplina z XVI wieku Ad sacrum Pölplinum napisany przez Jana Scul­tetiego dla Cys­ter­sów w Pelplinie oraz dzieła kom­pozy­torów tworzą­cych w XVIII wieku, Offer­to­rium Urbana Müllera (zakon­nika cys­tersa) oraz Msza św. Euge­niusza Elst­nera. Wśród zapros­zonych gości byli Bog­dan Wiśniewski (Koman­dor Pelpliński) i Ste­fan Kukowski (Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Orderu Św. Stanislawa.

20 lipca 2024 r.

Zapewne po raz pier­wszy od roku 1765 odbyła się rekon­strukcja inwest­y­tury z dnia 14 V 1777 — wręczenia przez króla Stanisława Augusta Poni­a­towskiego I klasy Orderu Św. Stanisława B.M. Karolowi Albrech­towi Schack­owi von Wit­te­nau, Gen­er­ałowi Pułku Królewicza. Zachowały się stosowene doku­menty. Uroczys­tość odbyła się w koś­ciele pw. św. Stanisława Kostki w Rodowie, dawnym majątku rodu. Tam też w kryp­cie rodzin­nej został pochowany K.A. Schack. Inwest­y­turę prowadził wspaniale, dba­jąc o każdy his­to­ryczny szczegół koman­dor pelpliński Bog­dan Wiśniewski. W przy­go­towanie włączył się z wielką erudy­cją his­to­ryk kawaler Piotr Szubar­czyk. Funkcję miecznika pełnił kawaler Andrzej Zblewski. Tek­sty his­to­ryczne pisał kaw. Jarosław Struczyński. Pełne opra­cow­anie graficzne i współor­ga­ni­za­cja Ste­fana Kukowskiego, który też Jako Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Orderu Św. Stanisława przyj­mował do Orderu pos­tu­lanta, będącego w stroju Gen­er­ała Pułku Królewicza. Gen­erał był w towarzys­t­wie dwóch adi­u­tan­tów. W cza­sie inwest­y­tury asys­tował również pro­boszcz ks. dr Andrzej Mama­jek (w tym bło­gosław­ieństwo insyg­niów i miecza) oraz kawaler w Orderze płk. Julian Michaś. Insc­eniza­cja his­to­rycznej inwest­y­tury wzbudz­iła powszechną cieka­wość. Po inwest­y­turze zro­biono wspólne zdję­cie . Decyzją Kapituły przyz­nano panu prof. Mar­ius­zowi Białeck­iemu (od wielu lat głównemu orga­ni­za­torowi plen­erów artysty­cznych w Rodowie) „za wielo­let­nie dzi­ała­nia społeczne na niwie artysty­cznej, krzewie­nie idei chrześ­ci­jańskiej, za kul­ty­wowanie pol­skości” Medal Polo­nia Smper Fidelis. Rekon­strukcja inwest­y­tury i wręcze­nie medalu spotkało się a owacją na stojąco.

Potem był raut dla wszys­t­kich zebranych uczest­ników tych wydarzeń. Trwały też dal­sze dzi­ała­nia artysty­czne: kon­cert muzy­czny, ognisko plen­erowe, pokaz inter­me­di­alny w otwartej przestrzeni Rodowa. Prze­bo­gaty, różnorodny pro­gram dla uczest­ników pleneru, mieszkańców i zapros­zonych gości.In Nomine Domini Amen.

Ad per­pet­uam rei memo­riam nos Stanisław August z Bożey łaski Król Pol­ski Wielki Książę Litewski, Ruski,Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podol­ski, Pod­laski ‚Inflantski, Smoleński, Siewier­ski i Czernichowski:

Ozna­j­mu­jemy tym Nadaniem Naszym, wszem wobec i każdemu z osobna komu o tym wiedzieć należy, Iż Jego Miłość urod­zony Karol Woj­ciech Szak von Wit­te­nau herbu włas­nego, gen­erał lejt­nant reg­i­mentu królewicza, Order Świętego Stanisława Biskupa Męczen­nika z ręki Majes­tatu Naszego Królewskiego otrzymuje.

Co sam Jaśnie Wiel­możny Pan Ste­fan Kukowski, Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Orderu rzec­zonego, z mocy Naszego poruczenia, ku przy­pom­nie­niu tytułu szla­chet­nego, w gnieździe rodowym, u stóp Ołtarza Świętego Stanisława Kostki w Rodowie ponownie czyni. Przyj­mu­jemy zatem do Orderu Naszego Jego Miłość Karola Woj­ciecha Szaka von Wit­te­nau, znając

i ważąc troskę Iego­mości o dobro Rzeczy­pospo­litej Obo­jga Nar­o­dów Matki Naszej Umiłowanej, takoż dla Prus Królews­kich i Książę­cych, w chto­rych wiele robot­nego i pobożnego ludu różnych wyz­nań krześ­ci­jańs­kich, w mias­tach prus­kich i wsi­ach zamieszkuje, a od swych mądrych Panów opiekę otrzy­mawszy, ku więk­szemu pożytkowi wspól­nemu postępuje. Poznajemy

i wielce cen­imy Kawalera Naszego umiłowanie Ojczyzny, jak i Wol­ności Wiary oraz cnót ryc­er­s­kich, bez których krzewienia wśród szlacheck­iego Nar­odu, nad­cią­ga­jące wciąż nad Rzeczy­pospolitą ciemne chmury dziejowe, jeszcze więk­szą zarazę upadku moral­ności i suw­eren­ności ściągnąć mogą. I Wiemy, iż nie z powodu krwi, a jeno z szacunku

i miłości dla Ziemi Przod­ków Swych, którzy od wieków Królestwu Pol­skiemu służyli, serdecznie czyni to, chwałę i sławę Rodowi swemu przys­parza­jąc, a inszym godziwy przykład dając.

Za to wszelkie dobro i zasługi Waszą Miłość Bogu poruczam, życząc Waszej Miłości pamięci u potom­nych na długie czasy.

Co Włas­noręcznym Pod­pisem i Pieczę­cią Królewską niniejszym potwierdzam.

Dan w Rodowie w dzień świętego Hieron­ima, tj. 20 lipca Roku Pan­skiego MMXXIV.

Zapewne po raz pier­wszy od roku 1765 odbyła się rekon­strukcja inwest­y­tury z roku 1777 — wręczenia przez króla Stanisława Augusta Poni­a­towskiego I klasy Orderu Św. Stanisława B.M. Karolowi Albrech­towi von Schacka von Wit­te­nau, Gen­er­ałowi Pułku Królewicza. Uroczys­tość odbyła się w koś­ciele pw. św. Stanisława Kostki w Rodowie, dawnym majątku rodu. Tam też w kryp­cie rodzin­nej został pochowany von Schack. Inwest­y­turę prowadził wspaniale, dba­jąc o każdy his­to­ryczny szczegół koman­dor pelpliński Bog­dan Wiśniewski. W przy­go­towanie włączył się z wielką erudy­cją his­to­ryk kawaler Piotr Szubar­czyk. Funkcję miecznika pełnił kawaler Andrzej Zblewski. Tek­sty his­to­ryczne pisał kaw. Jarosław Struczyński. Pełne opra­cow­anie graficzne Ste­fana Kukowskiego, który też Jako Wielki Mis­trz Kon­fed­er­acji Orderu Św. Stanisława przyj­mował do Orderu postulanta,

będącego w stroju Gen­er­ała Pułku Królewicza. Gen­erał był w towarzys­t­wie dwóch adi­u­tan­tów. W cza­sie inwest­y­tury asys­tował również pro­boszcz ks. dr Andrzej Mama­jek (w tym bło­gosław­ieństwo insyg­niów i miecza) oraz kawaler w Orderze płk. Julian Michaś. Insc­eniza­cja his­to­rycznej inwest­y­tury wzbudz­iła powszechną cieka­wość. Po inwest­y­turze zro­biono wspólne zdję­cie . Decyzją Kapituły przyz­nano panu prof. Mar­ius­zowi Białeck­iemu (od wielu lat głównemu orga­ni­za­torowi plen­erów artysty­cznych w Rodowie) za wielo­let­nie dzi­ała­nia społeczne na niwie artysty­cznej, krzewie­nie idei chrześ­ci­jańskiej, za kul­ty­wowanie pol­skości Medal Polo­nia Smper Fidelis. Rekon­strukcja inwest­y­tury i wręcze­nie medalu spotkało się a owacją na stojąco.

Potem był raut dla wszys­t­kich zebranych uczest­ników tych wydarzeń.