Historia
Order Świętego Stanisława Biskupa Męczennika – historyczny polski order ustanowiony 7 maja 1765 r. przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Do otrzymania orderu należało m.in.udowodnić szlachectwo poprzez podanie 4 herbów ze strony ojca (po mieczu) i 4 ze strony matki (po kądzieli). Pierwszym Wielkim Mistrzem Kapituły został król (założyciel). Po jego śmierci i kilkuletniej przerwie kapitułę przejął w 1807 monarcha Księstwa Warszawskiego, Fryderyk August I. Po odtworzeniu Królestwa Polskiego mistrzami do 1831 byli królowie Polski z dynastii Romanowów, będący także carami Rosji. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku i później, aż do 1979 roku w zasadzie nie był nadawany. Założyciel Orderu Świętego Stanisława król Stanisław August Poniatowski, oddając cześć polskiemu świętemu, wskazał podstawowe kierunki działań osób nim wyróżnionych: zachowanie dozgonnej wierności narodowi i państwu, wspomaganie ubogich, poszkodowanych i chorych; praktykowanie solidarności wśród konfratrów i udzielanie pomocy duchowej zmarłym członkom Orderu.
Juliusz Nowina-Sokonicki na trzy miesiące przed swą rezygnacją z wykonywanej funkcji Prezydenta RP na Uchodźstwie (w związku z zaplanowanymi wyborami Prezydenta w kraju), przekształcił Order w „Suwerenny Order Świętego Stanisława” — międzynarodowe odznaczenie rycerskie „poświadczające braterstwo mężów wszystkich wiar i ras”. Restytucja Orderu była z okazji z okazji 900. rocznicy śmierci Biskupa Stanisława oraz wstąpienia na tron papieski Jana Pawła II. Wydany przez niego na tą okoliczność Dekret z dnia 15 września 1990 roku sprecyzował powinności kawalerów.
Ta patriotyczna decyzja o restytucji Orderu zamknęła ciemny okres w historii Orderu, przywracając narodowi polskiemu jego własność, stając się Odznaczeniem o zasięgu międzynarodowym. Mając Przeoraty w wielu krajach, łączy bardzo wielu ludzi w światłej idei charytatywnej „Praemiando Incitat — Nagradzając zachęca”. Przeorat Pomorski zaczął działalność 8 maja 2009 r.